کارگاه آموزشی درمان هیجان مدار (EFT) برگزار شد
به همت مرکز مشاوره و سلامت روان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی کارگاه آموزشی رواندرمانی با رویکرد هیجان مدار صبح دوشنبه در تاریخ 04/05/98 از ساعت 9 الی 13 با حضور روانشناسان مرکز مشاوره و سلامت روان دانشجویان با هدف آموزش این رویکرد به روانشناسان مرکز مشاوره در دانشکده پزشکی با تدریس علی وفایی برگزار شد.
به همت مرکز مشاوره و سلامت روان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی کارگاه آموزشی رواندرمانی با رویکرد هیجان مدار صبح دوشنبه در تاریخ 04/05/98 از ساعت 9 الی 13 با حضور روانشناسان مرکز مشاوره و سلامت روان دانشجویان با هدف آموزش این رویکرد به روانشناسان مرکز مشاوره در دانشکده پزشکی با تدریس علی وفایی برگزار شد. به گزارش روابط عمومی مرکز مشاوره و سلامت روان دانشگاه در این کارگاه به موضوع درد و رنج هیجانی پرداخته شد و عنوان شد درد هیجانی یک تجربه درونی ناخوشایند، بههمریزنده و ناراحتکننده است. این درد به شکل آشفتگی یا پریشانی عمومی، تنش روانی در بخشهای از بدن، به صورت ترکیبی از هیجانات و افکار ناراحتکننده خود را نشان می دهد، باعث نشانگان اضطراب و افسردگی شده و در طول روز به احساس تنش یا خستگی در بدن منجر میشود. همچنین دردهای هیجانی به همراه راهاندازها، نشانگان، نیازها و تمایلات عمل توضیح داده شد. علی وفایی در این کارگاه به مفهوم سازی درد هیجانی در جلسات درمانی پرداخت و مراحل مفهومسازی را بصورت شناسایی مشکل مطرح شده، بررسی روایت مراجع از مشکل مطرح شده، جمع آوری اطلاعات در مورد هویت گذشته و کنونی و تجربیات دلبستگی فرد، شناسایی درد هسته ای، مشاهده و توجه به سبک پردازش هیجانات مراجع، شناسایی فرآیندهای بین فردی و درون فردی، شناسایی نشانگرهای آگاهی بخش انتخاب تکالیف درمانی و توجه کردن به فرآیند لحظه به لحظه درون جلسه درمانی و تکالیف آموزش داد. در این جلسه نشانگرهای مراجع(آن دسته از گفتهها یا رفتارهای مراجع که درمانگر را نسبت به جنبههای گوناگون کارکرد مراجع که به توجه نیاز دارد، آگاه میکنند.) در جلسه درمان در پنج دسته اصلی و زیر شاخههای فرعی هریک با مثال بالینی و نمونههای درمانی برای شرکت کنندگان توضیح داده شد. ایشان افزودند درمانگران تجربه گرا با گوش دادن به پردازشهای لحظه به لحظهی مراجعان در پی آنند که به آنها کمک کنند تجربهی خود را شناسایی کرده به نماد در آورند تا بتوانند آن را درک کنند، بر آن تعمق کنند، و شیوههای تازهای برای عمل، ادراک، و احساس بیابند.
|